ΚΑΝΟΝΕΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ

ΑΠΛΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ Από: Ελένη Χαδιαράκου Η σωστή επικοινωνία είναι το κλειδί για να μεγαλώσουμε παιδιά υπεύθυνα και συναισθηματικά ώριμα. 1. Ερμηνεύστε τις συμπεριφορές τους. Πολλές φορές τα παιδιά δεν μπορούν ή δεν ξέρουν πώς να πουν αυτό που θέλουν ή αυτό που τα ενοχλεί με αποτέλεσμα να καταφεύγουν σε συμπεριφορές μη αποδεκτές, όπως γκρίνια, επιθετικότητα και αντιδραστικότητα. Εμείς είμαστε που θα πρέπει να σκεφτούμε λογικά και να αντιδράσουμε συνειδητοποιημένα. Οι παρορμητικές αντιδράσεις και οι απαντήσεις χωρίς σκέψη συχνά χειροτερεύουν τις αρνητικές συμπεριφορές των παιδιών. 2.  Ακούστε τα. Κάθε μικρή ή μεγάλη ιστορία που έχει να σας πει είναι σημαντική. Κλείστε την τηλεόραση, αφήστε στην άκρη την εφημερίδα και αποφύγετε να απαντήσετε στο τηλέφωνο, όταν θέλει να συζητήσει μαζί σας ή έχει κάτι σημαντικό (για το ίδιο) να σας πει. 3. Κατεβείτε στο ύψος τους. Όταν το παιδί σας μιλάει, γονατίστε στο ύψος των ματιών του και ακούστε το προσεκτικά. 4.  Μην λειτουργείτε «εν θερμώ»:  Αν είστε πολύ θυμωμένοι λόγω μιας συμπεριφοράς ή κάποιου περιστατικού, αποφύγετε να επικοινωνήσετε, μέχρι να ανακτήσετε την ψυχραιμία και την ηρεμία σας, γιατί είναι αδύνατον να είστε αντικειμενικοί διαφορετικά. Είναι καλύτερα να σταματήσετε και να μιλήσετε στο παιδί αργότερα. 5.  Επιβραβεύστε τα: Να θυμάστε τα λόγια ενός πιτσιρικά: « Όταν τα κάνω θάλασσα, κανένας δεν το ξεχνάει. Όταν τα πάω καλά, κανένας δεν το βλέπει». Να θυμάστε να λέτε καλά λόγια και να επιβραβεύετε τις σωστές συμπεριφορές, γιατί δεν είναι αυτονόητες. 6. Μη χρησιμοποιείτε σκληρή κριτική: Αποφύγετε φράσεις όπως: «Είσαι τεμπέλης», «χαζός», «ανίκανος», «μην κάνεις σαν μωρό». Μην τις χρησιμοποιείτε ούτε όταν μιλάτε για άλλα παιδιά! 7. Δείξτε θετική διάθεση: Να δείχνετε τη χαρά σας στα παιδιά σας, κάθε φορά που τα βλέπετε. 8. Δώστε το καλό παράδειγμα: Τα παιδιά πάντα αντιγράφουν τις δικές μας συμπεριφορές. Αν τους φωνάζετε, θα φωνάξουν, αν τα χτυπάτε, θα χτυπήσουν, αν είστε αγχώδεις, θα είναι κι αυτά. 9. Δείξτε του ότι υπάρχουν αξίες: Αυτά για τα οποία τα επιβραβεύετε, τους δείχνουν τι θεωρείτε σημαντικό στη ζωή. 10.  Μην τους μεταδίδετε τους φόβους και τις ανασφάλειές σας. 11. Μην απαιτείτε να είναι τέλεια. Δεν υπάρχουν τέλεια παιδιά, υπάρχουν όμως ευτυχισμένα. 12. Να τα αγαπάτε πάνω από όλα γι’ αυτό που είναι… και όχι για αυτά που πετυχαίνει. Αν δίνουμε αξία κυρίως στις ικανότητές του, το παιδί μαθαίνει να λειτουργεί για να γοητεύσει και να ευχαριστήσει τους άλλους. 13. Αποφεύγετε να κάνετε κατάχρηση των απαγορεύσεων. Παρόλο που η ύπαρξη κανόνων στο σπίτι είναι χρήσιμη και απαραίτητη, δεν πρέπει να επιβάλλετε πολλούς στο παιδί σας, γιατί δεν θα μπορέσει να τους απομνημονεύσει. 14. Μετά από μια διαφωνία πλησιάστε το. Το παιδί δεν έχει την απαιτούμενη ωριμότητα, οπότε εμείς πρέπει να διατηρήσουμε το διάλογο. 15. Για τιμωρία, επιβάλλετε συνέπειες για την πράξη του. Αυτό δίνει χρόνο στο παιδί να σκεφτεί τι έκανε και να κατανοήσει τη μη αποδεκτή συμπεριφορά, γεγονός που θα το βοηθήσει να λυτρωθεί από τις ενοχές που μπορεί να νιώθει. Δεν χτυπάμε ένα παιδί, ούτε σωματικά ούτε ψυχολογικά. 16. Μην κάνετε κατάχρηση εξουσίας. Η εξουσία σας πρέπει να προστατεύει το παιδί, γνωρίζοντας ότι είστε πιο δυνατοί από αυτό, αλλά δεν πρέπει ποτέ να στρέψετε αυτή τη δύναμη εναντίον του. Η εξουσία σας υπάρχει μόνο για να το καθησυχάζει. 17. Αναζητήστε εναλλακτικές λύσεις. Η καλή επικοινωνία περιλαμβάνει την αναζήτηση εναλλακτικών λύσεων καθώς και την έκφραση των δικών μας συναισθημάτων και ιδεών.  Βοηθάμε το παιδί να καταλάβει ότι υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις και δεν επιβάλλουμε μία εμείς, αλλά βοηθάμε το παιδί να επιλέξει αυτή που του ταιριάζει, βάσει των πιθανών αποτελεσμάτων. Ακόμα και τα πιο μικρά παιδιά μπορούν να καταλάβουν τις συνέπειες μιας πράξης αν τις συζητήσουμε μαζί τους και μπορούν να αποφασίσουν ποια είναι η καλύτερη εναλλακτική λύση. 18. Απαντήστε ανοιχτά. Η χρήση ανοιχτών απαντήσεων αφήνουν την πόρτα της επικοινωνίας ανοιχτή και αποτελούν μια προσπάθεια να καταλάβουμε τι νιώθει και τι εννοεί ο άλλος. Οι κλειστές απαντήσεις από την άλλη, αγνοούν τα συναισθήματα του παιδιού και δείχνουν ότι ούτε ακούσαμε ούτε καταλάβαμε.  19. Αποφεύγουμε την γκρίνια και την κριτική. Επίσης την απειλή, το κήρυγμα, τον εκβιασμό και τη γελοιοποίηση.  Η επικοινωνία με τα παιδιά πρέπει να βασίζεται στον αμοιβαίο σεβασμό που περιλαμβάνει την ανάγκη να αποδεχτούμε τα συναισθήματα τους.  Όταν το παιδί νιώσει ότι το καταλαβαίνουμε, θα αισθανθεί ασφάλεια και θα μιλήσει μαζί 20. Συμμεριστείτε τα όνειρα και τη φαντασία τους. Το να εκφράζουν τα παιδιά επιθυμίες, έστω κι αν ξεπερνούν τις δυνατότητές μας, είναι καλό και χρήσιμο. Το να ακούσουμε το παιδί μας, δε σημαίνει ότι θα πρέπει να το ικανοποιήσουμε. Είναι όμως πολύ σημαντικό να καταλαβαίνουμε το ίδιο και τις επιθυμίες του. Με τη συνεργασία της Μαρίας Σκαπέρα (Μ.Ed. ψυχοπαιδαγωγός, εκπαιδευτική σύμβουλος). Imommy.gr

ΠΑΣΧΑ

ΕΘΙΜΑ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ

Το χριστιανικό συμβολισμό του Πάσχα καθιέρωσε για πρώτη φορά ο Απόστολος Παύλος. Από την εποχή που οι χριστιανοί άρχισαν να γιορτάζουν το Πάσχα, διατήρησαν ορισμένα χαρακτηριστικά του Εβραϊκού, ενώ ταυτόχρονα προσέθεσαν άλλα. Αυτό φαίνεται από το πασχαλινό αρνί (οβελίας) και τα κόκκινα αυγά.

Πριν τη γιορτή του Πάσχα, έχουμε μία περίοδο νηστείας 50 ημερών. Η τελευταία εβδομάδα πριν από την Κυριακή του Πάσχα είναι η Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών.

Τα έθιμα ξεκινούν από το Σάββατο του Λαζάρου, που τα παιδιά γυρίζουν από πόρτα σε πόρτα και τραγουδούν το "Λάζαρο", συγκεντρώνοντας χρήματα και αυγά.
 

Το πρωί της Κυριακής των Βαΐων, οι πιστοί πηγαίνουν στην εκκλησία για να πάρουν το σταυρό φτιαγμένο με βάγια (φύλλα φοινίκων) που το τοποθετούν στα εικονίσματα για να τους φυλάει όλο το χρόνο. Από την Κυριακή των Βαΐων και κάθε βράδυ καθ΄ όλη τη διάρκεια της Μ. Εβδομάδας, όλοι οι πιστοί μαζεύονται στις εκκλησίες για να παρακολουθήσουν με κατάνυξη τα Θεία Πάθη.

Αν και είναι ακόμα σαρακοστή, η εκκλησία την Κυριακή των Βαΐων επιτρέπει το ψάρι. Έτσι και το τραγούδι των παιδιών λέει:

"Βάγια, Βάγια των βαγιών,

τρώνε ψάρι και κολιό,

κι ως την άλλη Κυριακή

με το κόκκινο αυγό ! "

Την Μ. Τρίτη φτιάχνουν οι νοικοκυρές τα κουλουράκια.

Την Μ. Τετάρτη γίνεται το πλύσιμο και το καθάρισμα του σπιτιού ενώ το απόγευμα γίνεται στην εκκλησία το ευχέλαιο.

Την Μ. Πέμπτη βάφουν τα αυγά. 

Γιατί βάφονται όμως κόκκινα τα αυγά της Ανάστασης;
Η παράδοση λέει πως: "Όταν είπαν πως αναστήθηκε ο Χριστός, κανείς δεν το πίστευε. Μια γυναίκα, που κρατούσε στο καλάθι της αυγά, φώναξε: "Μπορεί από άσπρα να γίνουν κόκκινα;" Και, ω του θαύματος έγιναν!"

Την Μ. Πέμπτη το βράδυ, αφού τελειώσουν τα 12 Ευαγγέλια, κοπέλες αναλαμβάνουν να στολίσουν τον επιτάφιο με γιρλάντες από λευκά λουλούδια, έτσι την Μ. Παρασκευή το πρωί ο επιτάφιος είναι έτοιμος για να δεχθεί το "σώμα του Χριστού" κατά την Αποκαθήλωση.

Η Μ. Παρασκευή, είναι ημέρα πένθους, ο λαός ζει με μεγάλη κατάνυξη το Θείο Δράμα. Δεν τρώνε γλυκά για την αγάπη του Χριστού που τον πότισαν ξύδι. Ταχινόσουπα, μαρούλι με ξύδι ή φακές με ξύδι είναι τα συνήθη φαγητά. Κανείς δεν πρέπει να πιάσει στα χέρια του σφυρί ή βελόνι, γιατί θεωρείται μεγάλη αμαρτία.

Οι κοπέλες στολίζουν τον Επιτάφιο με άνθη της άνοιξης: βιολέτες, μενεξέδες, τριαντάφυλλα, λεμονανθοί. Όλα τα λουλούδια πλέκονται σε στεφάνια και γιρλάντες και ο Επιτάφιος γίνεται όλος μια κορόνα από άνθη, ενώ ψέλνουν το μοιρολόγι της Παναγίας. Όλοι προσκυνάνε τον Επιτάφιο και οι γυναίκες και τα παιδιά, "για να τους πιάσει η χάρη", περνάνε από κάτω.

Το βράδυ γίνεται ο Εσπερινός και η περιφορά του Επιταφίου. Της πομπής προπορεύεται η μπάντα ή η χορωδία και παίζει πένθιμα εμβατήρια, ακολουθούν οι Ιεροψάλτες, ο κλήρος, οι μυροφόρες, τα εξαπτέρυγα, πρόσκοποι, και οι πιστοί που ψέλνουν καθ' όλη τη διάρκεια της λιτανείας. Σε όλη τη διαδρομή οι πιστοί ραίνουν τον επιτάφιο με λουλούδια και αρώματα, κρατώντας αναμμένα κεριά. Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στην περιφορά του επιταφίου στην Κέρκυρα, όπου συνοδεύεται από τις μπάντες του νησιού

 

Το Μ. Σάββατο, 

μετά το τέλος της λειτουργίας της Ανάστασης, όλοι οι πιστοί φροντίζουν να πάρουν στα σπίτια τους τη λαμπάδα με το Άγιο φως της Ανάστασης και πριν μπουν στο σπίτι κάνουν το σημάδι του σταυρού με τον καπνό του κεριού πάνω στην πόρτα, ανάβουν το καντήλι που έχουν στα εικονίσματα του σπιτιού και φροντίζουν να το κρατούν αναμμένο όλο το χρόνο για να το ανανεώσουν και πάλι την επόμενη Ανάσταση.

Σε πολλές περιοχές με το αναστάσιμο φως καίνε λίγο τα δέντρα που δεν καρπίζουν και τσουρουφλίζουν τα ζωντανά που δεν γεννάνε και το λαμπροκέρι το φυλάνε για το ξεμάτιασμα, τις αρρώστιες, το χαλάζι και τις τρικυμίες.

Στρώνεται το τραπέζι: μαγειρίτσα, σαλάτα με σαρδέλες, γαλατόπιτα, τυρόπιτα, ψητό της κατσαρόλας.

Πρώτα - πρώτα όμως θα τσουγκρίσουν τα αυγά. Τη συνήθεια αυτή βρίσκουμε στους Βυζαντινούς, ήδη από το 13ο αιώνα. "Με τ' αυγό να τ' ανοίξω" έλεγαν, έτρωγαν το αυγό τους και ξεκίναγαν το φαγητό. Σε μερικά μέρη τρεις μέρες δεν σήκωναν το τραπέζι και τα ψίχουλα τα έριχναν στα αμπέλια για να έχουν πολύ καρπό.

Ιδιαίτερο έθιμο γίνεται στην Κέρκυρα το πρωί του Μ. Σαββάτου, με το "σπάσιμο"κανατιών σε ένα συγκεκριμένο καντούνι.

Ανήμερα το Πάσχα ψήνεται το αρνί στη σούβλα, πολλοί όμως το συνηθίζουν στο φούρνο, γεμιστό με ρύζι, κουκουνάρια και σταφίδες.

Το μεσημέρι της Κυριακής του Πάσχα γίνεται η Δεύτερη Ανάσταση. Η Αγάπη. Για την αγάπη των ανθρώπων σταυρώθηκε ο Χριστός, γι αυτό και το Ευαγγέλιο διαβάζεται σε δώδεκα γλώσσες, συμβολίζοντας την ενότητα των εθνών. "Το φίλημα της αγάπης" ανταλλάσσουν όλοι οι πιστοί, ενώ ο παπάς τους μοιράζει από ένα κόκκινο αυγό.

Τι να προσέξουμε στο Πασχαλιάτικο τραπέζι;

Τον οβελία: Τα 100 γραμμάρια άψητου κρέατος (αρνιού ή κατσικιού) δίνουν περίπου 370 θερμίδες, με μεγάλη όμως συμμετοχή σε αυτές από λίπος. Είναι και τα δύο πηγές πρωτεΐνης υψηλής βιολογικής αξίας, αλλά και βιταμινών (κυρίως Β), σιδήρου και φωσφόρου. Επειδή όμως είναι νεαρά ζώα έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε πουρίνες, από τις οποίες παράγεται ποσοστό του ουρικού οξέος, το οποίο προκαλεί την «ουρική αρθρίτιδα». 
Τα κόκκινα αυγά: Κάθε αυγό, μέτριου μεγέθους μας δίνει περίπου 75-80 θερμίδες, 6 γραμμάρια πρωτεΐνης, 5 γραμμάρια λίπους και κυρίως 215-230 mg χοληστερίνης. 
Τη μαγειρίτσα: Η σούπα αυτή περιλαμβάνει εντόσθια και συκωταριά, φρέσκα κρεμμυδάκια και κρεμμύδια, ρύζι, αυγά, άνηθο και ελαιόλαδο. Μία μερίδα μαγειρίτσας μπορεί να μας δώσει μέχρι και 580 θερμίδες, αλλά με πολύ μεγάλη περιεκτικότητα σε χοληστερόλη. Η χρησιμοποίηση μόνο των ασπραδιών και όχι ολόκληρου του κρόκου, ή μόνο ενός κρόκου μπορεί σαφώς να μειώσει αυτή την ποσότητα (κατά 213 χιλιοστόγραμμα ανά κρόκο). 
Συκώτια και εντόσθια: Είναι ασφαλώς το πιο κρίσιμο διατροφικό κομμάτι του παραδοσιακού πασχαλινού τραπεζιού, μια και είναι πολύ υψηλές πηγές χοληστερόλης και λίπους 
τα πασχαλινά κουλούρια: 60 γραμμάρια δίνουν περίπου 230 θερμίδες με 43 γραμμάρια υδατάνθρακες και 61 mg χοληστερίνη. 
Το πασχαλινό τσουρέκι: Είναι επίσης πηγή υδατανθράκων και λίπους. Τα 70 γραμμάρια δίνουν 68 θερμίδες, με 44 γραμμάρια υδατανθράκων και 74 χιλιοστόγραμμα χοληστερίνης.

Πάσχα και προβλήματα υγείας
Η δυσπεψία είναι ίσως από τα πρώτα προβλήματα που πολλοί από εμάς θα νιώσουμε. 
Άτομα με προβλήματα στομάχου όπως έλκος ή ιστορικό γαστρίτιδας μπορούν επίσης να βρούνε εξαιρετικά δύσκολο να πέψουν τις παραδοσιακές τροφές του πασχαλινού τραπεζιού. 
Η περιεκτικότητα σε πουρίνες των νεαρών ζώων που τρώμε στον πασχαλινό οβελία δημιουργεί προβλήματα σε άτομα με υψηλές τιμές ουρικού οξέος. 
Τέλος ενοχλήσεις της χολής είναι επίσης πιθανές, ιδιαίτερα σε άτομα με ιστορικό λιθίασης. Η μεγάλη συσσώρευση λίπους και κυρίως η παρουσία ποσοτήτων κορεσμένων λιπών και χοληστερόλης μπορεί να επηρεάσει τη λειτουργία της χολής.

Συμβουλή: μην καταναλώσετε στο ίδιο γεύμα και το «κόκκινο» αυγό ή έστω μικρή ποσότητα κρέατος, για να μην κάνετε την πέψη σας ακόμα πιο δύσκολη. Συνοδέψτε την μόνο με σαλάτα και ψωμί. Πρέπει να επισημάνουμε ότι οι φυτικές ίνες από τα λαχανικά και τις σαλάτες, τόσο στο βραδινό δείπνο όσο και στο πασχαλινό τραπέζι της Κυριακής θα παίξουν ένα πολύ καθοριστικό ρόλο.

Λευτέρης Βογιατζής

Από το Α έως το Ω

Απολαμβάνω «Κι αν απολαμβάνω κάτι, δεν του δίνω σημασία. Σκέψου, κάθε Σάββατο ή Κυριακή πηγαίνω στην Άνδρο, κάνω ένα ταξίδι 8 ωρών, μόνο για ένα απόγευμα. Παράλληλα, μου λείπουν κάτι εξαιρετικές βραδιές που περνούσα με τους φίλους μου πριν από χρόνια. Μου λείπει η θάλασσα, ο τρόπος που πήγαινα παλιά στο σινεμά ή στο θέατρο».

Αποτυχία «Αν μιλήσω όπως στις γνωστές συνεντεύξεις, θα πω “απαραίτητη”. Αν όμως είμαι ειλικρινής, θα πω, ναι, λογικά είναι απαραίτητη, αλλά συναισθηματικά είναι φρίκη. Ωριμάζοντας μπορείς ενδεχομένως να δεις την αποτυχία ως αδερφή της επιτυχίας. Αποτυχία είναι στην καθημερινότητα τα πάντα. Κυρίως η επικοινωνία. Είναι αφύσικη η εντύπωση ότι με τους γύρω μας συμπλέουμε επικοινωνιακά. Όλη αυτή η “συλλογικότητα” κρύβει ένα σωρό ψέματα».

Αλητεία «Τι; Αλήτες είναι οι φτωχοί κλέφτες; Ή οι δισεκατομμυριούχοι φιλάνθρωποι με τα πανάκριβα μοντελάκια στις σουίτες των εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ; Ας επικρατήσει λοιπόν η καλαισθησία και το χιούμορ και αυτοί που έχουν μεγάλη ικανότητα στο να βγάζουν χρήματα ας δίνουν το 1/3 των εσόδων τους στους άλλους, τους λιγότερο ικανούς. Γιατί οι πλούσιοι οφείλουν τις δυνατότητές τους στους φτωχούς».

Αφορισμοί «Μου είναι πολύ δύσκολο να μιλώ αφοριστικά, γιατί ξέρω πως ό,τι λέω ισχύει μόνο τη στιγμή που το λέω. Μετά από 10 λεπτά μπορεί να μην ισχύει, γιατί συμπληρώνεται από κάτι άλλο που δεν υπήρχε ως συνθήκη πριν. Αυτή η σύμβαση της «αλήθειας του τώρα» έχει πολύ μεγάλη σχέση με το θέατρο. Σκέφτομαι ότι στην ουσία ένα ολόκληρο έργο δεν είναι παρά εκτίμηση ενός δευτερολέπτου. Και όλη η διάρκεια μιας παράστασης δεν είναι παρά μια απόπειρα να αποσαφηνιστεί αυτή η πυκνότητα του ενός δευτερολέπτου. Αυτή την επώδυνη και άγρια αίσθηση προσπαθώ κι εγώ να εφαρμόσω στη δουλειά μου. Βέβαια, δεν το έχω καταφέρει ποτέ». 

Βαριέμαι «Δεν βαριέμαι. Αλλά έτσι κι αφήσω μια χαραμάδα να δω αλήθεια, θα λιώσω από τη βαρεμάρα».

Γελάω «Γέλαγα πολύ, δηλαδή έσκαγα, έπεφτα κάτω με ένα συμμαθητή μου στη δραματική σχολή, τον Γιώργο Ορφανό. Είχε εξαιρετικό χιούμορ. Επίσης, γέλαγα πολύ όταν ήμουν μικρός με τον αδερφό μου, που μου έλεγε ιστορίες με τον ίδιο πρωταγωνιστή –συνήθως σε ρόλο μπακάλη– και τη Μαρία Κάλλας, που τον εκλιπαρούσε να της τραγουδήσει. Κι όλο αυτό ήταν σαν σίριαλ που κάθε μέρα ο αδερφός μου πρόσθετε νέα επεισόδια. Βέβαια αυτός ήταν ο τρόπος του να μου τραγουδά άριες, καθώς αργότερα ο αδερφός μου έγινε τενόρος».

Γεννήθηκα «Και αγαπώντας την ασφάλεια, τη θαλπωρή, τα ωραία πράγματα, τη μουσική, την ευχάριστη συντροφιά, αλλά και το ακριβώς αντίθετο. Κι αυτό το βίωμα τώρα το αναγνωρίζω. Αλλά βρίσκομαι σε αυτή την αντίφαση από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου».

Δώρο «Τις περισσότερες φορές είναι μια σύμβαση από την οποία προσπαθώ να απαλλαγώ, όπως και από πολλά άλλα πράγματα που έχω συνηθίσει μπας και μπορέσω να έχω κάποια στιγμή μια πιο καθαρή γνώμη για μένα. Εις μάτην, βέβαια. Γιατί πάντα η πρώτη μου σκέψη είναι τι δώρο θα κάνω στα βαφτιστηράκια μου».

Ελλάδα «Η χώρα μας περιέχει στοιχεία τρόπου ζωής που σε κάνουν να ντρέπεσαι. Μου είναι δυσάρεστο να μιλώ έτσι. Όμως βλέπω ανθρώπους να τρέφονται μέσα από σκουπιδοτενεκέδες. Έχει γίνει το φυσικότερο πράγμα του κόσμο η ανέχεια. Κι από την άλλη, έχουν αυξηθεί δραματικά τα πολυτελή αμάξια - νεκροφόρες στους δρόμους, σε μια άνευ προηγουμένου επίδειξη θρασύτητας ως προς τα δεδομένα της σημερινής ζωής. Κι όλα αυτά προκειμένου να πάει αυτός ο τύπος στα σκυλάδικα και να παρκάρει τη χλιδάτη νεκροφόρα του έξω στην είσοδο του μαγαζιού. Μα, πώς είναι δυνατόν να είναι τόσο κακόγουστοι οι πλούσιοι σε επίπεδο συμπεριφοράς;»

Ζορίζομαι «Συνέχεια. Θέλω τα πράγματα να είναι κάπως, όπως τα θέλω στο μυαλό μου, και δεν γίνονται και τότε δεν μπορώ να προχωρήσω σε άλλα. Ζορίζομαι γιατί θέλω τα πράγματα να γίνονται από μόνα τους, σα να μπαίνουν σε εφαρμογή μαγικά διάφορες μαγγανείες».

Ζηλεύω «Τους ανθρώπους που με πολύ μεγάλη ευχέρεια και αλήθεια έχουν παγιωμένες, κατασταλαγμένες απόψεις για τα πράγματα. Ζηλεύω την τακτοποίηση της σκέψης και της ζωής τους. Ίσως η καθημερινότητα θέλει κάποιες περίεργες σιγουριές για να βγει».

Ηθοποιός «Η μόνη σημαντική τεχνική για έναν ηθοποιό είναι πώς να σβήνει τις εντυπώσεις που πάει να δημιουργήσει. Αλλιώς γίνεται βαρετός. Έχω ακούσει ηθοποιούς να μιλούν καθαρά και ωραία και δεν καταλάβαινα τίποτα».

Θάνατος - Θεός - Θέατρο «Ο Θεός θέλει το θάνατο του θεάτρου; Ή το θέατρο θέλει το θάνατο του Θεού;»

Ισορροπία «Πάσχω. Είμαι Ζυγός Ζυγού. Δεν πιστεύω σε αυτά, αλλά το βλέπω λίγο χιουμοριστικά».

Κοινό «Έχει αλλάξει πολύ τα τελευταία χρόνια. Αν είναι όμως το θέατρο να κερδίσει οπαδούς μέσα από ένα κοινό που δεν είναι και το ιδανικό, δεν είμαι αντίθετος. Γιατί το κοινό μετασχηματίζεται.

Λάθη «Είναι σαν το αρνητικό φιλμ της πραγματικότητας, το οποίο όμως είναι θετικό καθότι συμπληρωματικό αυτής. Το σωστό από μόνο του σαν έννοια είναι κάτι πολύ ενοχλητικό».

Λευτέρης Βογιατζής «Είναι πολύ ενδιαφέρον να ξέρεις ότι δεν είσαι αυτό που νομίζεις. Ήμουν ένα παιδί με αρχές, με φόβους, με ανατροφή. Πλέον έχω φύγει από εκεί. Γιατί και η ανατροφή είναι μια φωλιά μεγάλων παρεξηγήσεων. Όταν ήμουν μικρός απέφευγα τις δυσκολίες. Δεν έψαχνα την περιέργειά μου. Πλέον θεωρώ ότι δεν χρειάζεται να αλλάζουμε, αλλά να συνειδητοποιούμε».

Μοιράζομαι «Δύσκολα. Ειδικά σε αυτή τη δουλειά είναι δύσκολο. Γιατί η φύση της είναι αυτό το ρήμα».
Μοναχικότητα «Ευλογία. Έξαρση. Ύψος. Ομορφιά. Που συμπληρώνεται από το μαζί του μοιράζομαι».

Νύχτα «Έλα που η άτιμη νύχτα ζητά να γίνει μέρα σου! Εμένα με έχει τσακίσει αυτό, γιατί μου αναποδογυρίζει όλη μου την ύπαρξη».

Ξαγρυπνώ «Μόνο. Ακούγοντας μουσική, κάνοντας ζάπινγκ ή προσπαθώντας να κάνω μια δουλειά. Ζω τη νύχτα χωρίς να κάνω τίποτα. Και ξαγρυπνώντας τη νύχτα δεν μπορώ να έχω ξάγρυπνα τα μάτια μου τη μέρα».

Οικογένεια «Περασμένα - ξεχασμένα».

Ποτέ «Να μην ξεχνάμε πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα για ορισμένους ανθρώπους και λαούς. Πώς λέγαμε στις προσευχές «Φύλαγε τη μαμά μου και τον μπαμπά μου». Η μέριμνα για τον άλλον πρέπει να μας γίνει ανάγκη, όπως οι προσευχές».

Ρήξη «Πολύ επώδυνη και συνάμα πολύ φυσιολογική, αν και πολύ της μόδας τελευταία. Προσωπικά, μόνο σε ρήξη έρχομαι με τον κόσμο. Αλίμονο αν η ρήξη δεν είναι κάτι εγγενές στην ουσία της ζωής».

Σημαντικό «Τίποτα από αυτά που λέμε δεν είναι σημαντικό. Η ζωή μπορεί να είναι σημαντική ερήμην μας».

Τραύμα «Όλο τραύματα, ρωγμές και ρήξεις είμαστε, στην πολιτική, στην τέχνη, στην επιστήμη και στη ζωή».

Τηλεόραση «Μη νομίζεις ότι δεν είμαι μες στην πραγματικότητα. Όταν κάνω γυμναστική το πρωί, βάζω την τηλεόραση και κάνω μία γύρα στα κανάλια την ώρα που μετρώ τις επαναλήψεις των ασκήσεων. Και μένω άναυδος. Ξερός. Βλέπω μπροστά μου ένα κυκλικό πανηγύρι που εμπεριέχει όλους μας».

«Ύστατο σήμερα» «Ένας ξένος σε μια πόλη ανακοινώνει σε έναν κουρέα ότι έχει να του ανακοινώσει τις χειρότερες ειδήσεις που έχει ακούσει στη ζωή του και αφορούν το γιο του. Το έργο του Μπάρκερ εμπεριέχει τον κίνδυνο, την πυκνότητα και την αφαίρεση. Τινάζει στον αέρα την ψευτιά του σωματικού θεάτρου».

Φίλοι - Φόβοι «Οι φίλοι συνδέονται με τις πιο εμπνευσμένες και εξηρμένες στιγμές των νιάτων μου. Θα ήθελα να κάνω φίλους τους φόβους μου».

Χρήματα «Όταν ήμουν νέος, ο πατέρας μου μού έλεγε βλέποντάς με να αδιαφορώ για την όποια οικονομική διασφάλισή μου: “Εσύ, παιδί μου, πας για τη δόξα;”. Τελικά ούτε καν για τη δόξα δεν πήγα».

Ψέματα «Απαραίτητα κι αχρείαστα. Χαριτωμένα και βαρετά. Αγωνιώδη κι έξυπνα. Είναι για τους εστέτ».

Ώρα «Δεν ξέρω ποτέ τι ώρα είναι. Μου χρειάζονται παραπάνω ώρες μέσα στη μέρα. Το ρολόι το φοράω κυρίως για τη θάλασσα, για να αναγκάζω τον εαυτό μου να παραμένει στο νερό 30 λεπτά»